escado

Küçük bir bakışa bağlı sıradanlığım Korumasız dalgınca kurulanır size ne Gece siner yüreğime güneşin umrunda mı Neden diye düşünsem de, boş İçimden sızar akar bilinmez Kudurur iffetim Islanır durur tellere bağlanmış sözlerim

varmak zordur durmadığın bir ana bakınca kırlarda uçan çiçeklerin kanadındaki rüzgar olmak istersin durmak bir çığlığa karşı süzülür göz yaşların kırışık gömleğinden avucuna buraya kadar dersin hayallerinin kırıntılarına sürülürsün benzi soğuk denizlere olamaz mı kırgın süremeyince gönlünü öylece çıkmak için hapishanesinden bin kere denesende ayın hıçkırığına

Günce yazarım, duruk batar yine şişeler denize Kurtulmuş sallanır dalında gülüşlerim Bakarım sadece, varmışım yada yokmuşum  masalların içinde Sorarım sana ve sanılanlara Hiçe hiç silinmiş izler suratına vurulanlarda Durdukça duraksamadan esen, yalnızlık melodisinde Binbir gecenin toplanıp, bir gündüz edemediği Varıpta satamadığımız geleceklerimiz adına

Bugün hava kapalı bilemezdim beni içine almayacağını Yüreğim döktü yapraklarını tek tek Ne ararsın neyi beklersin çocuk Bu hayat senin için çok lüks Yanlış cehennemindesin Geceyi ört üstüne gelirse birileri ne ala Gelmezse bırak açmasın üstünü  hiç kimse Öylece kal orda Azrail dermanım olsa bakamazdım ayrılırken sana Gecerken yanından akardı gönlüm denizlere Yağmasın diye dua ederdi yagmur damlaları Kervanım senden y

Islak bir çorap çıkmış parmaklarımdan bilemediğim yollarda Küfürden bakışlarla basılmışım çıplak gecelerimde Bilirsin yol buraya kadar Süremem yalnızlığımı tek başıma Demlenmeden dibe çöker hayatım rüyalarımda Soluk nefesim kesilmiş duruyor bedenimde Dermanımın sonu umut, başı ben Dibine düşmüş nokta gibi İçimde ufalanır doğrularım Karanlık bir hecenin içinde sönü verir ıslıkları

soluk cizgilerim kan kırmızısı akıyor damarlarımdan masada bıraktığın mektubu açamadı ellerim hala sen kokuyor üzülmek içimi kemirmeye başladı söz bu, sızlamasın ciğerim bu yokuş benim bırak hükmedemedim sevdama, vurayım geçer gider olayım artık sanma ki yarın bende bir özlem bir boşluk adımlarım hükümlü kapanacak diye bekliyor kalbim, gözlerimi ne zaman diye soruyor her hucrem, aslına dönmek için

Bu ufakcık bir oyun kelimeleri kabına sığdıramadığım Uzayıp gider gölgesi adımlarımdan Dikenleri parçalar kanatır yolumu Erimez bilirim ben, gözbebeklerimden akan yaşlar yanaklarımda Serseri bu  hal, içine düştüğüm dehliz benim Sevemedi gönlüm, bulamadı kaybettiği anılarını duvarlarında Söz veremez oldum artık ruhumda dolasana Sonu baslamadı ne yazık ki, başlatamaz da zaman bundan sonra

Gözlerinin soğukluğunu hisset Bir mavi bir turkuaz sahilim olur Çalınır tüm şarkılarımın notaları Gönlüm siner gider yokluğuna doğru Durmadan akar öylesine zamanın elerine bırakıp akışını Katibim masamdaki dilekçem Sürgüsü saplı ve paslı çıkamaz kininden Bir vakit desem olmaz o vakit birden Kumruların  yalvaraşları kadar masum diner yağmur pencerelerden Kurutmaya bile vakit kalmaz sözlerimiz  ıslak ıslak gömülür hecelerim

Dağların çakılları artıyor Çarpınca yağmur gökdelenlerin camlarına Siliniyor kaldırımlarına çizdiğim tebeşirden oyunlarım Hükmen mağlup olduğumu söylüyor zaman Gelecek, benim diyor yanağımla paylastıgım gözyaşlarıma Dağlar çakıl taşlarına dönüyor Yağmur taneleri tanıdığım anılarımı siliyor Kaldırımlarımda çamur izleri var hiçbirini tanıdık değil ama Hükmen mağlup

Ayran içtik ayrı düştük, kestik zamanın başını Çıktık yoldan, düştük sondan, sorduk soruşturduk bu işi en son kaşıyanı   Kara koçan, kara batak, ucu sivri bıçak bağrımızda dolduk boşaldık sokaklarda yakmak için bulduğumuz her çırayı Dur düşün  nerede hatamız bizim diye? Dostun Escado konuşuyor şimdi  bunu iyi dinle. Suç ve ceza yazılıyor her dudakta bu şehrin an ve an   Bu devrin çocuklarına hem karmakarı#